مسائل اجاره

"اجاره" آن است كه انسان يا وكيل او چيز منفعت داري را كه ملك او يا ملك موكل اوست به قصد انتفاع در مدت معيني و در برابر مبلغ مشخصي در اختيار ديگري بگذارد، به گونه اي كه عين آن چيز باقي بماند و از آن نفع ببرد، ماننداينكه خانه خود را براي سكونت، مغازه خود را براي كسب، وسيله نقليه خود را براي انتقال افراد يا حمل بار، مزرعه خود را براي استفاده از كشت آن، شخص خود را براي بهره گيري از تخصص و مهارت خويش و يا كتاب، نوار يا وسيله هاي صوتي خود را براي بهره گيري از محتواي آن در مدت معين و در برابر مبلغ معين در اختيار ديگري قرار دهد. به اجاره دهنده "موجر" و به اجاره كننده "مستاجر" و به چيزي كه اجاره داده شده "متعلق اجاره" و به مبلغي كه در برابراجاره پرداخت مي‌شود "مال الاجاره" گفته مي‌شود.

مساله 2192- لازم نيست صيغه اجاره به عربي خوانده شود، بلكه اگر موجر با عمل خود يا هر واژه اي مقصود خودرا به مستاجر بفهماند و مستاجر قبول كند، عقد اجاره درست است و بايد به آن عمل كنند.

مساله 2193- هر يك از موجر و مستاجر بايد بالغ و عاقل و داراي اختيار باشند و حق تصرف در دارايي خود را داشته باشند، بنابراين اجاره كردن و اجاره دادن توسط افراد نابالغ يا ديوانه يا سفيه بدون اجازه ولي آنها - بلكه با اجازه آنهابدون درنظرگرفتن مصلحت صغير يا ديوانه و يا سفيه - و نيز اجاره كردن از كسي كه او را به اجاره دادن ملك خودمجبور كرده اند يا كسي كه حق تصرف در اموال خود را ندارد، باطل و تصرف در آن حرام است .

مساله 2194- اگر ولي يا سرپرست شخص نابالغ به مصلحت او مالش را اجاره دهد يا خود او را اجير ديگري قراردهد اشكال ندارد، و اگر مدتي از زمان بالغ شدن او را جزو مدت اجاره قرار دهد و به گونه اي باشد كه اگر مقداري از آن زمان را جزو مدت