با حق دخالت همه افراد در سرنوشت خود ذكر شد بر اين حق نيز به خوبي دلالت خواهد كرد. علاوه بر اينكه ادله وجوب دفع ظلم و لزوم ايجاد زمينه تحقق عدل و قسط نسبت به خود يا ديگري نيز بر اين مطلب دلالت دارند.

حق مساوات قضايي

همه افراد در مقابل دادگاههاي صالح و شرعي حق مساوات دارند. دادگاهها نبايد بين افراد قوي و ضعيف تفاوتي قايل شوند.

حضرت امير(ع) در زمان خلافت و حكومت خود به دنبال شكايت يك مرد يهودي و احضار حضرت به دادگاه توسط شريح - قاضي منصوب ايشان - در جايگاه متهم در كنار يك يهودي براي محاكمه حاضر شدند.[1] و نيز هنگامي كه نزد عمر شكايتي از آن حضرت شد و عمر كه قاضي دادگاه بود براي احترام به ايشان "اباالحسن" خطاب كرد، حضرت ضمن اعتراض به او فرمودند: "اين بر خلاف عدالت قضايي اسلام است كه مرا با كنيه ام (كه نشانه احترام بود) خطاب كردي ." [2]

همچنين در جاي ديگر فرمودند: "هر كس متصدي قضاوت شد، بايد مساوات را در اشاره، نظر كردن به طرفين و محل نشستن آنها مراعات نمايد." [3]

---