همچنين مشورت كننده بايد مشاوري را انتخاب كند كه علاوه بر تقوا،[1] امانتداري، صداقت و خيرخواهي، داراي تخصص و نظرات كارشناسي در رابطه با موضوع مورد مشورت باشد; و در اين راستا با كساني مشورت شود كه داراي افكار و گرايشات مختلف اند تا موارد خطا را بشناسد.[2]

حق مشاور

حق "مشاور" اين است كه اگر به غير از نظر مشورت كننده و يا مخالف با واقع اظهارنظر نمود مورد تهمت قرارنگيرد; زيرا هر كس عقيده و نظري دارد و مشورت كننده در عمل نمودن به نظر مشاور آزاد است ; پس حق ندارد او را متهم نمايد. و اگر نظرش موافق با واقع يا موافق با نظر مشورت كننده باشد، پس از به جاآوردن حمد و شكر خداوند نظر او را قبول نمايد; و در هر حال مشورت كننده نسبت به اظهارنظر و دقت مشاور در تشخيص صلاح و فساد از او تشكر كند.[3] و بجاست اگر مشاور براي بررسي و تحقيق متحمل مخارجي شده است، مشورت كننده آن را جبران نمايد; بلكه اگر آن را شرط كرده باشند واجب است جبران نمايد.

---