[اشكالات وارد بر اصل بودن شتر و پاسخ آنها]

ممكن است گفته شود:

اولا - اگر اصل در ديه صد شتر باشد، در زمان ما و در مناطقي كه شتر بسيار كم و گران مي‌باشد مستلزم اجحاف فوق العاده بر جاني و قاتل مي‌شود و چه بسا اكثر افراد متوسط توان پرداخت آن را نخواهند داشت و چنين تشريعي چه بسا مخالف حكمت شارع باشد.

ولكن در جواب گفته مي‌شود: در روايت عبدالرحمن بن حجاج - كه در دسته ششم ذكر شد - امام صادق (ع) از حضرت علي (ع) نقل كردند كه فرمودند: "... و علي اهل البوادي مأة من الابل" و در صدر همين روايت در كلام ابن ابي ليلي چنين بود كه "در جاهليت براي اهل ابل صد شتر قرار داده شده است" و حضرت علي (ع) آن را تأييد كردند.

يعني ملاك منطقه اي است كه شتر دارند چنين افرادي بايد صد شتر بدهند و اگر ديگران كه در منطقه ديگري زندگي مي‌كنند بخواهند قيمت شتر را بدهند بايد همان قيمت منطقه شترداران را ملاك قرار دهند; و بديهي است كه معمولا شتر در مناطق داراي شتر ارزان تر از مناطق ديگري است كه شتر يافت نمي شود و يا بسيار نادر است .

ثانيا - اين گونه روايات كه دلالت بر انحصار ديه در شتر مي‌كنند يا اينكه تا زماني شتر باشد نوبت به انواع ديگر نمي رسد، مورد اعراض اصحاب مي‌باشند و اين اعراض نشانه اختلالي در سند يا دلالت يا