پندار بشر عاجز است از درك چگونگي خدا، چون اصلا خدا كيفيت ندارد. كيفيت به معناي اعم يعني : حقيقت خدا. اين كه واقعيت خدا چگونه است، ذهن و فكر بشر به آن نمي رسد. يكي چنين مي‌پندارد كه خدا مثل يك گنبد نور است، يكي تصور مي‌كند كه خدا روي تخت نشسته و مانند سلاطين دنيايي حكمفرمايي مي‌كند، ولي در واقع واهمه انسان نمي تواند كيفيت خدا را تصور كند، چرا كه اصلا خدا داراي كم و كيف نيست . كم و كيف مربوط به موجود ممكن است، چه جسماني باشد يا نباشد; ولي ذات حق تعالي "واجب الوجود من جميع الجهات" است و قهرا از خواص ممكن مبراست .

به قول حكيم سنائي :

آفرينش اشياء توسط خداوند

(ابتدع الاشياء لا من شئ كان قبلها) (خداوند اشياء را آفريد نه از چيزي كه قبل از آن وجود داشته باشد.)

"ابداع" به معناي آفريدن است و با "اختراع" تفاوت دارد; مثلا مخترع هواپيما چيزي را خلق نمي كند بلكه فقط اشياء موجود را تغيير شكل مي‌دهد، او با استفاده از مواد موجود در طبيعت و با الگو گرفتن از پرندگان هواپيما را اختراع كرده است، و يا ديگري هواپيماي جديدي را از روي مدلهاي ديگر اختراع مي‌كند; اما خداوند براي خلق اشياء از هيچ چيز استفاده نكرده است ; اصلا قبل از آن چيزي نبوده كه از آن استفاده كرده باشد، اين را مي‌گويند "ابداع".