سوز حضرت فاطمه (س) بر مزار پدر

(قال (ع) : و دخلت فاطمة (س) المسجد و طافت بقبر أبيها و هي تبكي و تقول :)

(امام صادق (ع) مي‌فرمايد: و حضرت فاطمه (س) داخل مسجد شدند و قبر پدرشان را طواف كرده و در حالي كه گريان بودند اين اشعار را مي‌خواندند:)[1]

(اي پيامبر! ما تو را از دست داديم، همان گونه كه زمين باران سرشارش را از دست مي‌دهد، و قوم تو منحرف و تباه شدند; پس نظاره كن اين قوم را و از ما غايب مشو.)

"فقد الارض" مفعول مطلق نوعي است ; يعني : ما تو را از دست داديم، آن گونه از دست دادني كه زمين باران سرشارش را از دست مي‌دهد. "وابل" يعني : باران سرشار; و باران سرشار وقتي از دست برود، زمين از بين رفته و مي‌ميرد.

(همانا پس از تو خبرها و حوادث پر سر و صدايي رخ داد، كه اگر شما شاهد و ناظر اين وقايع بوديد گرفتاري و مصيبت زياد نمي شد.)

"هنبثة" يعني : حوادث و سر و صداهاي آشفته و در هم و بر هم . يعني : بعد از رحلت شما حوادث و فتنه هايي اتفاق افتاد كه اگر شما زنده

---