يعني : شما اگر مي‌خواستيد از حق دفاع كنيد، در حقيقت خود را درگير با ابوبكر و عمر مي‌كرديد و در تنگنا و فشار قرار مي‌گرفتيد; ولي خود را از گرفتاري و سختي دفاع از حق نجات داديد و به زندگي خوش و راحت طلبي روي آورديد، و براي رسيدن به اين خوشي و راحتي خيلي شتاب و عجله داشتيد.

بازگشت به جاهليت

(فمججتم ما وعيتم ) (و آنچه را در درون خود جاي داده بوديد به بيرون پرتاب كرديد.)

اينها همه تشبيهاتي است كه در كلام حضرت به كار رفته است . "مج" به چيزي مي‌گويند كه انسان پف كرده و از دهانش بيرون مي‌ريزد; مثلا انسان دهانش را پر از آب كند و به بيرون پرتاب كند. يعني : شما آن حقيقت ايماني را كه سرمايه معنوي شما بود و در روحتان جاي داده بوديد، به مجرد تغيير سياست و پيش آمدن صحنه آزمايش و امتحان به معامله گذاشتيد و پف كرديد و دور انداختيد و حق و دين را زيرپا گذاشتيد. (و دسعتم الذي تسوغتم ) (و چيزهاي گوارايي كه خورده بوديد بالا آورديد.)

وقتي شتر و حيوانات نشخوار كننده چيزي را كه خورده اند از حلقومشان بالا آورده و داخل دهانشان مي‌آورند، اين را عرب مي‌گويد: "دسع". "تسوغ" نيز به چيز گوارايي مي‌گويند كه آن را خورده اند. اين تشبيه به اين معناست كه شما ايمان و حقيقتي را كه تحصيل كرده