علم اخلاق

علم اخلاق دانش و شناخت صفات مهلكه و منجيه انسان است . همچنين چگونگي موصوف شدن و متخلق گرديدن انسان است به صفات نجات بخش، و رها شدن از صفات هلاك كننده است .[1] علم اخلاق مي‌آموزد كه نفس انساني چگونه خلقي تحصيل كند كه همه احوال و افعال كه با اراده از او صادر مي‌شود، زيبا و پسنديده بشود.[2] نفس انسان داراي غرائز و تمايلات و خواسته هاي گوناگون است، و علم اخلاق براي اصلاح و تعديل تمايلات و خواسته هاي دروني انسان است . منشاء اعمال و رفتار انسانها ملكات و روحيات دروني پاك يا ناپاك انسان است و شناخت اين ملكات مربوط به علم اخلاق است . علم اخلاق به انسان ياد مي‌دهد كه چگونه اخلاق ناپسند را از خود دور كند و ملكات خوب را به دست آورد. علم اخلاق علم اصلاح انسان و به كمال رساندن استعدادهايي است كه در انسان وجود دارد. از امام موسي كاظم (ع) نقل شده است : "الزم العلم لك، ما دلك علي صلاح قلبك و اظهر لك فساده"[3] "لازمترين دانش ها دانشي است كه تو را به پاكسازي دل رهنمون كند و تباهي و فساد آن را بر تو آشكار سازد." اخلاق علم به خوبي ها و بدي ها و داشتن صفات نيك است، و افزون بر اين داشتن رفتار مناسب و برخاسته از سرشت نيكو است .

---