نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 357
چون مدتي با ملائكه محشور بوده در عرف گفته ميشود كه جزء آنان بوده
است ; از قرآن استفاده ميشود كه جن هم مانند انسانها مكلف هستند،
ميفرمايد: "عده اي از جن آمدند و قرآن را شنيدند و ايمان آوردند و اطاعت
دستور خدا نمودند"[1].
آنهايي كه گفته اند شيطان جزء ملائكه و از جنس آنان بوده، آيه ذكر شده را كه
صريحا فرموده : "كان من الجن" شيطان از نوع جن بود، توجيه كرده و گفته اند معناي
"جن" مستور و پنهان بوده است و به همين جهت به بچه در رحم مادر "جنين"
ميگويند، چون پوشيده از چشم هاست ; و ملائكه نيز از چشم بشر مستور و پنهان
هستند، از اين رو به آنان جن گفته ميشود. ولي اين توجيه قطعا خلاف ظاهر آيه
قرآن است، به علاوه با روايات وارد شده در تفسير قرآن كه شيطان را غير از ملائكه
و از جن دانسته منافات دارد.[2]
بهشتي كه حضرت آدم در آن سكني داشت كجا بود؟
بحث ديگري كه هست اين است كه آيا بهشتي كه موقتا حضرت آدم در آنجا
سكني داشت همان بهشتي است كه خدا وعده داده است كه تمام مردم مؤمن به
آنجا ميروند؟ يا اين بهشت باغي بوده است در همين دنيا؟
اصلا "جنت" به معناي باغ است . (جنات عدن )[3] كه قرآن ميگويد يعني
باغهاي محل اقامت دائمي، و باغ چون معمولا از درخت پوشيده است به آن
جنت گفته شده است .
عده اي ميگويند محل سكونت حضرت آدم در دنيا و در آن باغ بوده است و
[1] سوره جن، آيات 13 و 14
[2] مدرك آيه و روايت در صفحه قبل آمد.
[3] سوره بينة، آيه 8
نام کتاب : درسهايي از نهج البلاغه نویسنده : منتظري، حسينعلي جلد : 1 صفحه : 357