سخن روز است" و از اين رو نهج البلاغه او ميراث جاودانه اي براي انسان است . بسياري از آثار و ميراث فرهنگي گذشتگان مشمول مرور زمان شده، محو گرديده و يا به موزه ها رفته اند و به هرحال به ندرت پايدار مانده اند، برخي از آنها نيز به عنوان تاريخ علم و فرهنگ بشر مورد توجه و استفاده اند نه كارآمدي امروز آنها; ليكن نهج البلاغه نه در تاريخ انديشه، كه در نياز امروز ما پايدار مانده و جاري است ; نه محدود به زمان است، نه محدود به مكان . چشمه جوشان و گواراي انواع معارف است، و هر كس در درازاي عمر خويش دست كم يك دور آن را نخوانده و در آن غور نورزيده باشد به جد زيان ديده است .

پيشينه و اعتبار نهج البلاغه

سيد رضي ; در سن 47 سالگي در اوج شهرت علمي و سياسي خويش در سال 406 چشم از جهان فرو بست . از ميان آثار متعدد او كتاب نهج البلاغه اش شهرتي جهاني دارد، به گونه اي كه از هنگام تأليف آن در قرن چهارم تاكنون به زبانهاي گوناگون برگردانيده شده و به اثري فناناپذير مبدل گرديده است . سيد رضي از ميان گفتار و نوشتار بازمانده از حضرت علي (ع) كه در ميان كتب آن زمان پراكنده بود، قطعه هايي را كه از نظر فصاحت و بلاغت ممتاز بوده برگزيده است ; لذا اينك جاي اندوه فراوان دارد كه آنچه در اين كتاب گرانسنگ باقي مانده است تنها بخشي از سخنان حكيمانه امام (ع) است . اين كتاب كه در سال 400 ه' . ق به پايان رسيده شامل 237 خطبه [1]، 79 نامه و 480 سخن كوتاه است . نهج البلاغه از نظر عمق و محتوا و بلاغت به حدي است كه آن را "اخ القرآن" ناميده اند، برخي نيز آن را فروتر از قرآن و فراتر از كلام بشري دانسته اند. اين كتاب را مي‌توان عالي ترين تفسير بر قرآن كريم نيز دانست .

---