بدن كه معمولا مي‌پوشانند نگاه نكند; و لمس بدن غيرمسلمان نيز براي معاينه يا معالجه حكم بدن مسلمان را دارد، كه در صورت ضرورت مانعي ندارد.

مراجعه به پزشك غير هم جنس

(11) بيمار در صورت وجود پزشك هم جنس خود خوب است به پزشك غير هم جنس مراجعه نكند، و اگر نياز به نگاه يا لمس باشد واجب است به غير هم جنس مراجعه نكند; مگر در صورتي كه دسترسي به پزشك هم جنس مشكل باشد، و يا اينكه تشخيص بيماري توسط پزشك هم جنس ممكن نباشد.

(12) اگر مراجعه به پزشك هم جنس مستلزم عسر و حرج يا تشديد بيماري و يا تأخير در بهبودي باشد مراجعه به پزشك غير هم جنس مانعي ندارد، اما اگر مي‌تواند بدون عسر و حرج به پزشك هم جنس مراجعه كند جايز نيست در صورت نياز به نگاه يا لمس به پزشك غير هم جنس مراجعه نمايد.

(13) در مواردي كه امكان مراجعه به پزشك هم جنس وجود ندارد و بيمار ناچار باشد به پزشك نامحرم مراجعه كند، اقدام به معالجه و معاينه براي پزشك جايز و گاهي لازم است ; در اين صورت اگر معالجه به نظر، لمس، گرفتن فشار خون و اقدامات ديگر متوقف باشد، براي پزشك بدون تجاوز از مقدار لازم و ضروري جايز است .

(14) سؤال : اگر بيمار به پزشك نامحرم مراجعه كند و به نگاه يا لمس نياز باشد، آيا بر پزشك لازم است او را به پزشك هم جنس راهنمايي كند يا خير؟

جواب : اگر پزشك از وجود پزشك هم جنس آگاهي دارد و مي‌داند كه بيمار از آن بي اطلاع است او را راهنمايي كند.

(15) سؤال : اگر پزشك هم جنس خيلي حاذق نباشد، آيا جايز است به غير هم جنس حاذق مراجعه كرد؟

جواب : با توجه به خصوصيات بيماري - از جهت ميزان خطر و شدت و ضعف آن - و نيز با توجه به مقدار آگاهي پزشك هم جنس، اگر مراجعه به او عقلايي نباشد