است، و اگر اينطور نباشد، در صورتيكه كسانيكه بتصرف ديگران راضى نبوده‌اند، بگويند: بآن معامله راضى هستيم، معامله صحيح وگرنه باطل ميباشد و در هر صورت هر كدام از آنان كه براى شركت كارى كرده است، اگر بقصد مجانى كار نكرده، ميتواند مزد زحمتهاى خود را باندازه معمول از شركاى ديگر بگيرد بلى كاريكه انجام داده اگر معامله فضولى باشد مزد ندارد اگرچه صاحب مال معامله را امضا نمايد.

احكام صلح‌

مسئله 2168- صلح آنست كه انسان با ديگرى سازش كند كه مقدارى از مال يا منفعت مال خود را ملك او كند، يا از طلب يا حق خود بگذرد كه او هم در عوض مقدارى از مال يا منفعت مال خود را باو واگذار نمايد، يا از طلب، يا حقى كه دارد بگذرد، بلكه اگر بدون آنكه عوض بگيرد مقدارى از مال، يا منفعت مال خود را بكسى واگذار كند، يا از طلب يا حق خود بگذرد، باز هم صلح صحيح است.

مسئله 2169- دو نفرى كه چيزى را به يكديگر صلح ميكنند، بايد بالغ و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و قصد صلح داشته باشند و سفيه و ممنوع از تصرف در مال بحكم حاكم شرع بواسطه افلاس نباشند.

مسئله 2170- لازم نيست صيغه صلح به عربى خوانده شود، بلكه با هر لفظى كه بفهماند با هم صلح و سازش كرده‌اند صحيح است.

مسئله 2171- اگر كسى گوسفندهاى خود را به چوپان بدهد كه مثلا يكسال نگهدارى كند و از شير آن استفاده نمايد و مقدارى روغن بدهد، چنانچه شير گوسفند را در مقابل زحمتهاى چوپان و آن روغن صلح كند و قرار نگذارند كه روغن حاصل از خود آن شير باشد صحيح است. و نيز اگر گوسفند را يكسال به چوپان اجاره دهد كه از شير آن استفاده كند و در عوض، مقدارى روغن بدهد صحيح است.

مسئله 2172- اگر كسى بخواهد طلب يا حق خود با بديگرى صلح كند