روزه‌هاى حرام و مكروه‌

مسئله 1748- روزه گرفتن در روز عيد فطر و قربان، حرام است. و نيز روزى را كه انسان نميداند آخر شعبان است، يا اول رمضان، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد حرام ميباشد.

مسئله 1749- اگر بواسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهر از بين برود، روزه بر زن حرام است. و احتياط مستحب آنست كه اگر حق شوهر هم از بين نرود، بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد.

مسئله 1750- روزه مستحبى اولاد اگر باعث اذيت پدر يا مادر شود با نهى آنان حرام است، بلكه اگر از آن نهى نكنند ولى سبب اذيت آنان شود، يا جد نهى نمايد و روزه سبب اذيت او شود بنابر احتياط واجب روزه اولاد جايز نيست.

مسئله 1751- اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، و در بين روز پدر او را نهى كند اگر در مخالفت نهى اذيت ميشود، بايد افطار نمايد.

مسئله 1752- كسيكه ميداند روزه براى او ضرر ندارد، اگر چه دكتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد و كسيكه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد، اگر چه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست.

مسئله 1753- اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد؛ و از آن احتمال، ترس براى او پيدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست.

مسئله 1754- كسيكه عقيده‌اش اينست كه روزه براى او ضرر ندارد؛ اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته؛ بنابر احتياط واجب بايد قضاى آنرا بجا آورد.

مسئله 1755- غير از روزه‌هائى كه گفته شد، روزه‌هاى حرام ديگرى هم هست كه در كتابهاى مفصل گفته شده است.