محل بجا آوردن آن نگذشته، بايد آنرا بجا آورد و اگر از محل آن گذشته نمازش صحيح است مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه و اعتنا نكند، چنانچه در قنوت يادش بيايد كه حمد نخوانده، بايد بخواند و اگر در ركوع يادش بيايد، نماز او صحيح است.

5- شك امام و مأموم‌

مسئله 1201- اگر امام جماعت در شماره ركعتهاى نماز شك كند مثلا شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت؛ چنانچه مأموم يقين يا گمان داشته باشد كه چهار ركعت خوانده و بامام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است امام بايد نماز را تمام كند و خواندن نماز احتياط لازم نيست. و نيز اگر امام يقين يا گمان داشته باشد كه چند ركعت خوانده و مأموم در شماره ركعتهاى نماز شك كند بايد بشك خود اعتنا ننمايد.

6- شك در نماز مستحبى‌

مسئله 1202- اگر در شماره ركعتهاى نماز مستحبى شك كند، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مى‌كند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد، مثلا اگر در نافله صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نميكند، مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت بهر طرف شك عمل كند، نمازش صحيح است.

مسئله 1203- كم شدن ركن؛ نافله را باطل ميكند ولى زياد شدن ركن، آن را باطل نميكند، پس اگر يكى از كارهاى نافله را فراموش كند و موقعى يادش بيايد كه مشغول ركن بعد از آن شده، بايد آن كار را انجام دهد و دوباره آن ركن را بجا آورد مثلا اگر در بين ركوع يادش بيايد كه سوره را نخوانده؛ بايد برگردد و سوره را بخواند و دوباره بركوع رود.

مسئله 1204- اگر در يكى از كارهاى نافله شك كند- خواه ركن باشد يا غير ركن- چنانچه محل آن نگذشته بايد بجا آورد و اگر محل آن گذشته، بشك خود