رعايت حدودى هستند كه آنان را از فساد باز دارد و رعايت اين حدود جز با حاكم امين محقق نمى‌شود، ديگر آنكه بقا و حيات همه ملتها مرهون حاكم است تا امر دين و دنيا را راست گرداند و خداى حكيم خلق خويش را بى راعى نخواسته است، سوم آنكه اگر رهبرى و هدايت استوار در جامعه نباشد، كيش، آئين و سنت و دستورات شرع نابود مى‌گردد[1]».

2- دليل نقلى:

خداوند متعال در عصر غيبت امام زمان (عج) انسان و جامعه را به حال خود رها نساخته و براى هدايت انسانها، ولايت جامعه بشرى را به دست كسانى سپرده است، آنچه كه از ادله نقلى استفاده مى‌شود، كسى كه در عصر غيبت ولايت را از سوى خداوند برعهده دارد بايد ويژگى‌هاى پيامبران و امامان را در شناخت احكام الهى داشته باشد و از طرفى استعداد و توانايى تشكيل حكومت براى تحقق دادن به قوانين فردى و اجتماعى، اجراى عدالت و رعايت حقوق انسانى و دينى افراد جامعه را داشته باشد در اين صورت است كه نيابت امام عصر (عج) و ولايت در عصر غيبت با توجه به ادله نقلى برعهده فقيهان‌

[1]- محمد بن على بن بابويه، علل الشرايع، ج 1، قم: الشريف الرضى، 1421، ص 153.