و با ميل و رغبت (و بدون اجبار) مصالحه نموده باشد صلح صحيح است و موقوف بامضاء پدر نيست و در اختلاف موضوعى مرافعه شرعيّه لازم است.

س- مردى فوت نموده و داراى چند پسر و چند دختر بوده، خواهران، سهم الأرث خودشان را ببرادران خود مصالحه نموده و صلح‌نامه تنظيم و صيغه صلح جارى شده ولى بعد از چند سال ديگر خواهران مطالبه ارث از برادران مينمايند در اين صورت حقّى دارند يا خير؟

ج- حكم مسئله معلوم است با فرض وقوع صلح صحيح، بدون اختيار فسخ، ديگر حق مطالبه ندارند و اگر نزاع موضوعى در بين باشد مرافعه شرعيّه لازم است.

س- مادرى آب و ملك موروثى پدر و مادرش را بفرزند خود مصالحه نموده و قرار كرده كه فرزند او عبادات فوت شده پدر و مادرش را از قبيل نماز و روزه و حج انجام دهد ولى پسر مسامحه كرده و انجام نداده، آيا حقّى به آب و ملك مزبور دارد يا نه؟

ج- در فرض مسئله اگر در ضمن عقد صلح شرط نموده باشد، مادر حقّ دارد پسر را مجبور كند كه بشرط عمل نمايد و چنانچه نتوانست اجبار كند ميتواند صلح را فسخ كند.

س- شخصى عمارت خود را بدو فرزندش مصالحه نموده و شرط كرده كه تا زنده هست اختيار فسخ با خودش باشد بعد از مدتى، اين شخص مصالح، بفرزندش ميگويد كه بعد از وفات من از عمارت يك اطاق بعيال من بدهيد و گاهى گفته كه بعد از من در تقسيم عمارت نزاع نكنيد، آيا اينگونه سخنان موجب فسخ صلح مزبور هست يا خير؟