بمن بدهند، چنانچه دو مرد عادل گفته او را
تصديق نمايند، يا قسم بخورد و يك مرد عادل هم گفته او را تصديق كند يا يك مرد عادل
و دو زن عادله، يا چهار زن عادله بگفته او شهادت دهند، بايد مقدارى را كه ميگويد
باو بدهند و اگر يك زن عادله شهادت دهد بايد يك چهارم چيزى را كه مطالبه ميكند باو
بدهند و اگر دو زن عادله شهادت دهند نصف آنرا و اگر سه زن عادله شهادت دهند بايد
سه چهارم آنرا باو بدهند و نيز اگر دو مرد كافر ذمى كه در دين خود عادل باشند گفته
او را تصديق كنند، در صورتيكه ميّت ناچار بوده است كه وصيت كند و مرد و زن عادلى
هم در موقع وصيت نبوده، بايد چيزى را كه مطالبه ميكند باو بدهند.
(م 2735) اگر كسى بگويد من وصى ميتم كه مال او را
بمصرفى برسانم يا ميت مرا قيّم بچههاى خود قرار داده در صورتى بايد حرف او را
قبول كرد كه دو مرد عادل گفته او را تصديق نمايند.
(م 2736) اگر وصيت كند چيزى بكسى بدهند و آن كس
پيش از آنكه قبول كند يا رّد نمايد بميرد، تا وقتى ورثه او وصيت را رد نكردهاند
ميتوانند آن چيز را قبول نمايند ولى اين در صورتى است كه وصيتكننده از وصيت خود
برنگردد، وگرنه حقى بآن چيز ندارند[1].
س- بنده جوانى هستم بسن بيست ساله و غير از وسائل معمولى منزل چيز
ديگرى ندارم در اين صورت وصيت بر من واجب است يا نه؟