ديگر با طناب بسته شده بودند در آنجا ديد، به على 7 فرمود: يك مشت سنگريزه برايم بياور على 7 امر پيامبر را اجابت كرد و سنگ‌ريزه را حاضر نمود، رسول خدا 6 بتها را نشانه گرفت و در حالى كه همه بتها را نشانه گرفته بود اين آيه را تلاوت فرمود:

«قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً»:[1] «بگو حق آمد و باطل نابود شد، آرى باطل همواره نابودشدنى است.» و دستور داد بتهاى سرنگون شده را از مسجد بيرون ريختند و درهم شكستند.

[2]

[غزوه حنين‌]

در غزوه حنين رسول اكرم 6 به پشتيبانى ده هزار نفر از مسلمانان كه با آنان دل گرم بود، مدينه را به قصد حنين ترك نمود، در آن حال ابو بكر با عجب و خودبينى ويژه‌اى گفت: هرگز در اين جنگ به جهت كمبود نيروى انسانى مغلوب نخواهيم شد، اما به وقت درگيرى همگى فرار نمودند، جز نه نفر از بنى هاشم و دهمين آنها ايمن بن امّ أيمن بود كه به شهادت رسيد، باقى ماندند و اين آيه مباركه: «ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلى‌ رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ‌»:[3] «سپس در حالى كه پشت [به دشمن‌]

[1]. اسراء، 81.

[2]. ارشاد شيخ مفيد، ج 1، ص 74، باب دوم، فصل 38؛ با تفصيل بيشترى به اضافه چند شعر از مالك بن عباده غافقى كه عبارتند از:

\sُ لم يواس النبى غير بنى‌\z هاشم عند السيوف يوم حنين‌\z هرب الناس غير تسعة رهط\z فهم يهتفون بالناس أين؟\z ثمّ قاموا مع النبىّ على الموت‌\z فأتوا زينا لنا غير شين‌\z و سوى أيمن الامين من القوم‌\z شهيدا فاعتاض قرّة عين‌\z\E و عباس بن عبد المطلب در اين مورد گفته است:

\sُ نصرنا رسول اللَّه في الحرب تسعة\z و قد فرّ من فرّ عنه فأقشعوا\z و قولى اذا ما الفضل شدّ بسيفه‌\z على القوم أخرى يا بنىّ ليرجعوا\z و عاشرنا لاقى الحمام بنفسه‌\z لما ناله في اللَّه لا يترجع‌\z\E و نك: كشف الغمة، ج 1، ص 221.

[3]. توبه، 25- 26.