سيد تاج الدين محمد بن قاسم بن معيّه و شيخ زين الدين ابو الحسن على بن احمد بن طراد مطارآبادى و شيخ رضى الدين ابو الحسن على بن احمد مرندى نيز از وى نقل روايت نموده‌اند، چنان كه از اساتيد و اجازات بويژه در بعضى اسانيد شهيد ثانى بر صحيفه كامله سجّاديه مشهور است، و يكى ديگر از كسانى كه از او روايت كرده است، شيخ تاج الدين حسن سرابشنوى است.[1]

تصانيف و آثار علمى او

علّامه، در شرح حال خود، در كتاب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال و در قسم اول آن نام كتابهايى كه به پايان رسانده و يا كتابهايى كه شروع به تأليف آنها نموده و تا تاريخ تأليف اين كتاب كه سال 693 قمرى است و بيش از 64 كتاب مى‌باشد، درج نموده است.

سپس گويد: كتابهاى نامبرده اكثرا به اتمام نرسيده و اميدوارم كه خداوند توفيق اتمام آنها را كرامت نمايد.[2] ابن كثير گويد: ابو منصور حسن بن يوسف بن مطهر حلّى عراقى شيعى، شيخ و بزرگ رافضيان در عراق است، تصانيف و كتب زيادى كه گفته شده به 120 مجلّد مى‌رسد، از او بر جاى مانده است و تعداد پنجاه كتاب از اين مجموعه در فقه، اصول، نحو، فلسفه و رفض و غير آن از كوچك و بزرگ است كه مشهورترين آنها بين طلّاب، شرح ابن حاجب در اصول فقه است و دو جلد از كتابهاى وى را ديدم كه در اصول فقه بود به شيوه كتابهاى المحصول و الاحكام كه مفيد است زيرا مشتمل بر نقل بسيار و توجيهى زيباست.[3]

[1]. رياض العلماء، ج 1، ص 360.

[2]. رجال علامه حلى، ص 48.

[3]. البداية و النهايه، ج 14، ص 129.