فصل 11: صدقه دادن و دعاى آن هنگام سفر و دفع پيش آمدهاى هولناك‌

برقى در كتاب محاسن به سند خود از حمّاد بن عثمان نقل كرده است كه:

به امام صادق 7 عرض كردم: آيا مسافرت در يكى از روزهايى كه براى سفر خوب نيست، مانند چهارشنبه و دوشنبه، مكروه است؟ فرمود:

«با دادن صدقه و خواندن آية الكرسى، مسافرت را در هر زمان كه خواستى آغاز كن.»[1] هم چنين در همان كتاب به سند خود از عبد اللَّه بن سليمان، از يكى از آن دو امام 8‌[2] نقل كرده است كه فرمودند:

«پدرم هر وقت مى‌خواست روز چهارشنبه‌ى آخر ماه و هر روزى كه مردم مسافرت را به جهت محاق‌[3] يا سبب ديگرى خوب نمى‌دانند مسافرت كند، صدقه مى‌داد و سپس حركت مى‌كرد.»[4] نيز به سند خود از سفيان بن ابى عمر[5] نقل مى‌كند كه گفت: من قواعد فنّ اختر بينى و طالع نگرى را مى‌دانستم و از جهت آن‌ها در دلم نگرانى‌هايى پيدا مى‌شد. آن را خدمت امام صادق 7 عرضه كردم. فرمود:

«وقتى دل نگران شدى، به نخستين فقير كه رسيدى صدقه بده.

[1] محاسن: 348.

[2] امام باقر 7 يا امام صادق 7.( ويراستار)

[3] شب‌هاى محاق، سه شب آخر ماه قمرى را گويند كه ماه در آن‌ها ديده نمى‌شود.

[4] محاسن: 348.

[5] ظاهرا سفيان بن ابى عمرو بارقى كوفى درست است. رك. رجال شيخ طوسى.( ويراستار)