فصل 7: دعاهايى كه هنگام بيرون آوردن لباس براى غسل كردن مى‌خوانم و نيّت و نيايشم هنگام غسل‌

آن چه در اين حال، بدون انديشه‌ى قبلى مى‌آورم اين است:

اللّهمّ إنّي أخلع ثيابي لأجلك عازما على أنّني أتقرّب بذلك إلى أبواب فضلك؛ فاجعل ذلك سببا لإزالة لباس الأدناس و الأنجاس و تطهيري من غضبك و من مظالم النّاس و ألبسني عوضها من خلع التّقوى و دروع السّلامة من البلوى و جلباب العافية من كلّ ما يوجب شكوى؛ برحمتك يا أرحم الرّاحمين.

خداوندا، به خاطر تو لباسم را از خود دور مى‌سازم تا بدين وسيله به درهاى رحمتت نزديك گردم؛ پس اين كار را سبب از بين رفتن پليدى‌ها و ناپاكى‌ها از من و آزادگشتنم از خشم خودت و از ستم‌هايى كه [از من‌] بر مردم رفته است، قرار ده و در مقابل آن، جامه‌هاى پرهيزگارى و زره‌هاى ايمنى از گرفتارى‌ها و پوشش‌هاى بهبود از هر چه مايه‌ى دردمندى و شكوه مى‌گردد، بر من بپوشان؛ به مهربانى‌ات، اى مهربان‌ترين مهربانان.

وقتى بر جايگاه غسل قرار گرفتم، چنين نيّت مى‌كنم: براى توبه از هر چه خداى بزرگ آن را از من نمى‌پسندد و از همه‌ى كارهاى ناپسندى كه دانسته يا ندانسته انجام داده‌ام غسل مى‌كنم و نيز غسل حاجت و غسل زيارت و غسل جهت استخاره و غسل نمازها و غسل دعاها و اگر روز جمعه باشد، غسل روز جمعه را هم در نظر مى‌گيرم و اگر غسل واجب بر من باشد، آن را نيز در دل‌