فصل 11: دعايى كه هنگام گرفتار شدن به چنگ دزد خوانده مى‌شود تا از دست او رهايى حاصل شود

در كتاب «المستغيثين» ديدم كه مؤلّف به سند خود از مردى از انصار (به نام ابو مغلق) چنين نقل مى‌كند كه: راه زنى به وى رسيد و خواست گريبان‌گيرش كند. او از راه زن خواست كه چهار ركعت نماز بخواند. راه زن پذيرفت. ابو مغلق نماز را خواند و سر به سجده نهاد و در آن حال گفت:

يا ودود، يا ذا العرش المجيد، يا فعّالا لما يريد، أسألك بعزّتك الّتي لا ترام و ملكك الّذي لا يضام و بنورك الّذي ملأ أركان عرشك أن تكفيني شرّ هذا اللّصّ، يا مغيث أغثني.

اى خداى بسيار مهربان، اى مالك عرش بلند پايه، اى كسى كه هر چه بخواهد انجام مى‌دهد، به مقام شامخ تو كه بر كسى پوشيده نيست و به حكم رانى‌ات كه در آن به كسى ستم نمى‌شود و به نورت كه همه جاى عرشت را فرا گرفته است، از تو مى‌خواهم كه گزند اين دزد را از من باز دارى. اى فريادرس، به فريادم برس.

سه مرتبه اين دعا را تكرار كرد كه ناگاه اسب سوار مسلّحى به سوى او آمد و راه زن را كشت و روى به او كرد و گفت: من يكى از فرشتگان آسمان چهارم هستم. اگر اين كار تو را ديگرى نيز انجام دهد، من به كمكش مى‌شتابم؛ گرفتار و غم زده باشد يا نباشد.

در همان كتاب به سند، از زيد بن حارثه، نقل است كه راه زنى وى را گرفت و خواست او را بكشد. گفت: رهايم كن تا دو ركعت نماز بخوانم. راه زن موافقت‌