فصل 12: نقل احاديثى كه در چگونگى انجام قرعه‌ى شرعى وارده شده است و ما آن‌ها را در كتاب «فتح الأبواب» ذكر كرده‌ايم‌

از جمله خبرى است كه ما آن را به سند خود كه به حسن بن محبوب مى‌رسد، از علىّ بن رئاب، از عبد الرّحمان بن سيّابه، روايت مى‌كنيم كه گفت:

من در يك سفر بازرگانى كالاى زيادى را به مكّه بردم؛ ولى به كسادى دچار گرديد. يكى از دوستان ما گفت: آن‌ها را به يمن ببر. خدمت امام صادق 7 رسيدم و داستان را عرض كردم. به من فرمود: «يك برگ به نام مصر و برگ ديگرى به نام يمن بنويس و قرعه بكش و بعد كارت را به خدا واگذار و يكى از آن دو را بردار. كالايت را به هر يك از دو سرزمين- كه نامش بيرون آمد- بفرست.» عرضه داشتم: چگونه قرعه كشى كنم؟ فرمود: «در كاغذى بنويس:

بسم اللَّه الرّحمان الرّحيم. اللّهمّ إنّه لا إله إلّا أنت عالم الغيب و الشّهادة أنت العالم و أنا المتعلّم، فانظر في أيّ الأمرين خيرا لي حتّى أتوكّل عليك و أعمل به.

(به نام خداوند بخشاينده‌ى مهربان؛ خداوندا، جز تو معبودى نيست. داننده‌ى نهان و آشكارى. تو دانايى و من دانش آموز. بنگر كدام يك از اين دو كار برايم بهتر است تا به تو توكّل و بر طبقش عمل كنم.) بعد بنويس: مصر؛ إن شاء اللَّه؛ و در كاغذ ديگر- پس از نوشتن همان دعايى كه در رقعه‌ى اوّل نوشتى- بنويس: يمن؛ إن شاء اللَّه. بعد در رقعه‌ى ديگر پس از نوشتن آن دعا، بنويس: اگر خدا خواسته باشد، آن را نگه مى‌دارم و به هيچ يك از آن دو كشور نمى‌فرستم. بعدا آن برگ‌هاى‌