فأنزل اللَّه تبارك و تعالى‌ مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها.

فقال رسول اللَّه 6 اللهمّ زدني فأنزل اللَّه عزّ و جلّ «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيرَةً.

فعلم رسول اللَّه 6 أنّ الكثير من اللَّه عزّ و جلّ لا يحصى و ليس له منتهى‌[1].

حديث 29-

ابو ايّوب خزّاز گويد: از امام صادق 7 شنيدم كه فرمود:

وقتى آيه‌ مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها[2] [هر كس كه حسنه‌اى بياورد براى بهتر خواهد بود]. نازل شد، رسول خدا 6 فرمود: بار خدايا بر من افزون فرما.

و چون خداوند آيه‌ مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها[3] [هر كس حسنه‌اى بياورد براى او ده برابر خواهد بود]. را نازل كرد. پيامبر 6 فرمود: خدايا بر من افزون فرما.

پس خداوند متعال آيه‌ مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيرَةً[4] [چه كسى است كه به خدا قرض نيكويى بدهد تا برايش چندين برابر زياد گرداند]. نازل گردانيد.

آنگاه رسول خدا 6 دانست كه كثرت و زيادى از جانب خداوند متعال به شمارش نيايد و به پايان نرسد.

[1] معانى الاخبار: ص 397، ح 54.

[2]- نمل/ 89.

[3]- قصص/ 84.

[4]- انعام/ 160.