يعنى: «به درستى كه من دو چيز وزين و گرانبها را بر جاى مى‌گذارم: كتاب خدا و عترتم اهل بيتم، مادام كه به اين دو تمسّك جستيد هرگز گمراه نخواهيد شد، زيرا اين دو هرگز از هم جدا نخواهند شد تا اينكه در كنار حوض كوثر بر من وارد شوند».

با اين حديث و دهها حديث مشابه آن، از پيامبر اكرم 6 كه در مجامع حديث شيعه و سنّى روايت شده «حجّيت احاديث اهل بيت :» نيز- كه منصوب از جانب خدا و معصوم از هر گناه و خطا و ملهم به الهامات غيبى و علم الهى هستند- ثابت مى‌شود[1]. بنا بر اين سخنان اهل بيت : نيز در تبيين قرآن و احكام آن، همچون سخنان و بيانات پيغمبر اكرم 6 است. و شيعه همان را مى‌گويد كه قرآن كريم دستور داده و نبىّ و رسول و برگزيده او حضرت محمّد بن عبد اللَّه 6 تبيين و تشريح فرموده است.

سخنى در ترجمه اين كتاب‌

سيره عدّه‌اى از علماى گذشته بر اين بوده است كه در ضمن تأليف كتابهاى گوناگون، به عنوان تيمّن و تبرّك و توجّه و اهميّت به احاديث پيامبر و امامان، «چهل حديث» را به سليقه خود از ميان مجامع روايى بر مى‌گزيدند و به حديث دوستان و پيروان خاندان نبوّت و رسالت عرضه مى‌كردند، و معمولا اين گونه‌

[1]- براى آگاهى كامل از ديدگاه شيعه در مورد امامان معصوم به كتابهاى زير رجوع كنيد:

- تلخيص الشّافى اثر: شيخ طوسى و سيّد مرتضى.

- غاية المرام، اثر: سيّد هاشم بحرانى- احقاق الحق، اثر: قاضى نور اللَّه شوشترى با تعليقات بزرگ آية اللَّه نجفى مرعشى.

- عبقات الانوار، اثر: مير حامد حسين هندى.

- المراجعات، اثر: سيّد شرف الدّين عاملى.

- دلائل الصدق، اثر: محمّد حسن مظفّر.

- و الغدير، اثر: علّامه شيخ عبد الحسين امينى.