فأتاه حين زالت الشّمس فأمره فصلّى الظّهر.

ثمّ أتاه حين زاد الظّلّ قامة فأمره فصلّى العصر.

ثمّ أتاه حين غربت الشّمس فأمره فصلّى المغرب.

ثمّ أتاه حين سقط الشّفق فأمره فصلّى العشاء.

ثمّ أتاه حين طلع الفجر فأمره فصلّى الصّبح.

ثمّ أتاه حين في الغد حين زاد الظلّ قامة فأمره فصلّى الظّهر.

ثمّ أتاه حين زاد الظلّ قامتين فأمره فصلّى العصر.

ثمّ أتاه حين غربت الشّمس فأمره فصلّى المغرب.

ثمّ أتاه حين نوّر الصبح فأمره فصلّى الصّبح، ثمّ قال: ما بينهما وقت‌[1].

حديث 19-

از امام صادق 7 روايت شده است كه فرمود:

جبرئيل، در اوقات نماز نزد رسول خدا 6 آمد:

- در وقتى كه آفتاب از ميانه آسمان مايل گرديد، نزد آن حضرت آمد، پس دستور داد كه نماز ظهر را بگزارد.

- سپس در وقتى كه سايه به اندازه قامتى رو به فزونى نهاد نزد او آمد و دستور داد كه نماز عصر را بگزارد.

- باز در وقتى كه آفتاب غروب كرد نزد او آمد و دستور داد كه نماز مغرب را بگزارد.

- سپس در وقتى كه [سرخى‌] شفق از بين رفت نزد او آمد و دستور داد كه نماز عشاء را بگزارد.

[1]- التهذيب: 2/ 252، ح 38- الاستبصار: 1/ 257، ح 49.