نزد تو نيامده‌ام.

پيامبر به او فرمود: وضو را كامل بگير، و انگشتان دو دستت را [كاملا] بر زانوانت بگستران‌[1]. و پيشانيت را بر خاك بمال، و نماز بگزار همچون نماز كسى كه آخرين وداع را مى‌كند.

توضيح: اين روايت را، ابن ابى عمير از معاوية و رفاعة نقل كرده، ولى «وضو» را ذكر ننموده است.

الحديث السادس عشر-

و بالاسناد المقدم- عن أبي جعفر أحمد بن محمد بن عيسى، عن الحسين بن سعيد، عن النضر بن سويد، عن يحيى الحلبي، عن محمد بن مروان، عن أبي عبد اللَّه 7 قال: جاء رجل إلى النّبيّ 6 فقال: يا رسول اللَّه إنّي أريد أن أسألك.

فقال له رسول اللَّه 6: سل ما شئت. قال: تحمّل لي على ربّك الجنّة.

قال: قد تحمّلت لك، و لكن أعني على ذلك بكثرة السّجود[2].

حديث 16-

از امام صادق 7 روايت شده است كه فرمود: مردى نزد رسول خدا 6 آمد، گفت: اى پيامبر خدا: من از تو سؤالى دارم.

پيامبر اكرم 6 فرمود: هر چه خواهى بپرس.

گفت: بهشت را از پروردگارت براى من، به گردن بگير [تعهّد كن‌].

فرمود: براى تو به گردن گرفتم، و ليكن تو مرا بر اين كار با «كثرت سجود» يارى برسان.

[1]- منظور اين است كه در حال ركوع، زانوها كاملا در ميان كف دست قرار گيرد.

[2]- التهذيب: 2/ 236، ح 3- الفقيه: 1/ 210، ح 635- دعائم الاسلام: 1/ 136، ح 341.