مقدّمه مؤلّف‌

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ شكر و سپاس از آن پروردگار جهانيان است، سپاس و ستايشى كامل در هر حال.

درود و سلام بر بزرگ پيامبران، آنگاه كه ذاكران او را بياد آرند، و غافلان از او غافل مانند. بار خدايا بر او و آلش و بر همه پيامبران و آلشان و ديگر صالحان- هر اندازه كه درخواست‌كنندگان درخواست مى‌كنند- درود فرست.

چنين گويد: بنده نيازمند به آمرزش خداوند، «محمّد بن مكّى»- كه خدايش او را در مسير خشنوديش موفّق گرداند- بعد از حمد و سپاس خداوند متعال بر همه نعمتها، و درود بر پيامبرش محمّد، افضل عرب و عجم و بر آلش كه چراغهاى فروزان در تاريكى‌اند. عالمان گذشته و فاضلان پيشين، عنايت و اهتمام فراوانى به جمع و تدوين «چهل حديث» از احاديث نبوى و علوى مبذول داشته‌اند. و آن روايات، به نقل صحيح و الفاظ گوناگون، با شماره مخصوص، شهرت خاصّى پيدا كرده‌اند [و در فضيلت حفظ چهل حديث، رواياتى نقل شده كه‌] از جمله آنها روايتى است كه داود بن سليمان قزوينى غازى از امام على بن موسى الرّضا صلوات اللَّه عليه از پدرش از امير المؤمنين از رسول خدا 6 نقل كرده كه آن حضرت‌