نام کتاب : کشف الیقین ت آژیر نویسنده : علامه حلی جلد : 1 صفحه : 295
يا رسول اللَّه! به خدا سوگند وليد دروغ مىگويد و از آن جا
كه ميان ما و او دشمنى بود ما هراس آن داشتيم كه او بدين سبب ما را مؤاخذه كند.
پيامبر 6 به آنها
فرمود: اى بنى وليعه! يا بس كنيد يا مردى از نزد خود به سوى شما فرستم كه همچون
خود من است، جنگجويان شما را مىكشد و كسانتان را به اسارت مىگيرد و بهترين كسى
است كه ديدهايد و بر شانه على بن ابى طالب (ع) زد.
آيه يا أَيُّهَا
الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ[1]- (الآيه) در باره وليد
بن عقبه نازل شده است و اخبار در اين مورد بيش از آن است كه به شماره درآيد.
مبحث چهاردهم: در
تهديد كسانى كه با خلافت على (ع) به دشمنى برخيزند:
در مناقب خوارزمى[2]- به نقل از
ابو ذر غفارى آمده است كه: پيامبر 6 فرمود: هر كه پس از من با خلافت على به
دشمنى برخيزد كافر است و به جنگ با خدا و رسول برخاسته است و هر كه در على شك كند
كافر است.
در همين كتاب[3]- به نقل از
زين العابدين (ع) به نقل از پدرش به نقل از على (ع) آمده است كه فرمود: پيامبر 6
فرموده است: خشم من و خداى بر كسى فزونى مىيابد كه خون مرا بريزد و مرا با آزار
رساندن به خاندانم بيازارد.
در همين كتاب به نقل از
انس[4]- آمده است
كه گفت: نزد پيامبر 6 بودم، پس على (ع) را ديد كه مىآيد و در اين هنگام فرمود:
من و او به روز رستاخيز حجّت خدا بر امّت هستيم.
در همين كتاب[5]- به نقل از
معاوية بن حيدة القشيرى آمده است كه گفت: از پيامبر 6 شنيدم كه به على (ع)
مىفرمود: اى على! به كسى كه مىميرد و بغض تو در سينه دارد اعتنايى نمىشود و
يهودى يا مسيحى مرده است.