در مورد يادگار اصغر (عترت) آنها را خوار نموديم، و به طور كامل پاره پاره‌اش نموديم.

به آنها گويم: از من دور گرديد، آنها با شدّت تشنگى و با جگر سوخته و روى سياه از من دور گردند.

3- سپس پرچم ديگرى با هوادارانش بر من وارد شوند كه هم پرچم و هم هوادارانش نورانى و درخشان هستند، به آنان گويم: شما كيستيد؟

آنها در پاسخ گويند: «ما يكتاپرست و اهل تقوا، و از امّت محمّد و باقيمانده حق پرستان هستيم، كتاب خدا را دريافتيم، حلالش را حلال و حرامش را حرام شمرديم، و خاندان محمّد 6 را دوست داشتيم و از آنان با همه امكاناتى كه براى يارى خود داشتيم يارى نموديم، و همراه آنها با دشمنانشان جنگيديم.» به آنها گويم: مژده باد به شما، من محمّد پيامبر شما هستم، شما در دنيا همان گونه بوديد كه گفتيد، آنگاه با آب كوثر، آنها را سيراب مى‌كنم. آنها در حالى كه سيراب و شادمان هستند از نزد من بروند، سپس وارد بهشت شوند، و در آن هميشه خواهند ماند.[1]

نامه يزيد به وليد فرماندار مدينه‌

پس از آن كه پيامبر 6 از قتل حسين 7 خبر داد، زبان مردم مدينه همواره در گفتگوى شهادت حسين 7 حركت مى‌كرد، و آنها با نظر عظمت به حسين 7 مى‌نگريستند، و مقدمش را گرامى مى‌داشتند.

[1]. منظور از اين سه پرچم، به ترتيب پرچم بنى اميّه و بنى عبّاس و شيعيان حضرت على( ع) است.