هدفدار، اشك ديدگانش بر گونه‌اش جارى گردد، خداى پر مهر او را در غرفه‌هايى از بهشت پرطراوت و زيبا جاى مى‌دهد كه ساليانى بسيار در آنجا زندگى كند و از نعمت‌ها بهره‌ور گردد.

و هر انسان توحيد گرايى كه در سوگ شهادت حسين 7 و از اندوه رنج‌ها و آزارهايى كه در راه حق از دشمنان ددمنش به ما رسيد، چشمانش اشك آلود گردد و اشك ريزد، خدا او را در جايگاه شايسته و پرشكوهى جاى خواهد داد.

و هر انسان با ايمانى كه در راه ما و سبك و سيره بشر دوستانه و خداپسندانه و آزادمنشانه ما رنج و آزارى بر او رسد، خداى دادگر به پاداش آن، هر ناخشنودى و رنجى را از چهره‌اش مى‌زدايد و در سراى آخرت او را از خشم و گزند آتش دوزخ امنيّت مى‌بخشد.

و نيز از امامان نور آورده‌اند كه:

«من بكى او ابكى غيره و لو واحدا، ضمّنا له على اللَّه الجنة، و من لم يتأت له البكاء فتباكى، فله الجنّة

.»[1] كسى در سوگ حسين 7 بگريد و يا ديگرى- گر چه يك تن را- با يادآورى مصائب و رنج‌هاى ما در راه خدا بگرياند، ما بهشت پرطراوت و زيباى خدا را بر چنين انسان با ايمان و شايسته كردارى تضمين مى‌كنيم.

و هر آن كس هم كه گريه‌اش نيامد و نتوانست ديگران را بگرياند، امّا حالت و هيئت سوگواران را بر خود گيرد و بسان آنان براى حسين 7 سوگوارى نمايد، باز هم بهشت پرطراوت و زيبا بر او زيبنده مى‌شود.

انگيزه نگارش اين كتاب‌

نگارنده اين اثر، «جعفر بن محمّد بن نما»، بر اين باور است كه: آنچه مرا به نگارش اين كتاب برانگيخت و مرا بر آن داشت كه با وجود مقتل‌هاى متعدد در مورد شهادت سالار شايستگان و پيشواى شهيدان حضرت حسين 7 و ياران فداكارش دست به نوشتن اين «مقتل» بزنم، آن بود كه وقتى كتاب‌ها را در اين مورد ورق زدم و

[1]- لهوف، ص 5.