كه ديگرى را آموزش مى‌دهد، به تجليل و گراميداشت شايسته‌تر است.

و در مورد قانون‌گرايى و قانون مدارى خويش در قلمرو گفتار و عمل فرمود:

«ايّها النّاس انّى و اللَّه ما احثّكم على طاعة الّا و اسبقكم اليها و لا أنهاكم عن معصية الّا و اتناهى قبلكم عنها.»

[1] هان اى مردم! به خداى سوگند من شما را به هيچ فرمان و قانونى فرا نمى‌خوانم جز اينكه خود پيش از شما به انجام آن همّت مى‌گمارم و از هيچ گناه و نافرمانى و زشتى شما را هشدار نمى‌دهم جز اينكه خود پيش از همه شما هشدار مى‌پذيرم و از آن دورى مى‌جويم.

و نيز از همين ديدگاه است كه پيشواى آزادى در نهضت اصلاح‌طلبانه و عدالت‌خواهانه‌اش ضمن نفى رهبرى نالايق و تاريك انديش و تباه آفرين اموى، بر شايسته سالارى و رهبرى و امامت عادلانه و بشر دوستانه و كارآمد و آسمانى خاندان پيامبر از اين زاويه تأكيد مى‌كند و مى‌فرمايد:

«... و نحن اهل بيت محمّد 6 أولى بولاية هذا الأمر من هؤلاء المدّعين ما ليس لهم و السّائرين بالجور و العدوان.»

[2] اى مردم! اگر شما از خدا بترسيد و حق را براى اهل آن بشناسيد، اين كار بهتر موجب خشنودى خدا خواهد بود؛ و بدانيد كه ما خاندان پيامبر به امامت و رهبرى جامعه از اين مدّعيان نالايق و عاملان ستم و بيداد شايسته‌تريم.

امّا اين كتاب‌

كتاب حاضر ترجمه و نگارشى است از كتاب ارزشمند «مثير الاحزان»، نوشته فقيه گرانقدر، حضرت ابن نما، علامه حلّى رضوان اللَّه تعالى عليه.

مؤلف بزرگوار، اين نوشته را در ترسيم رويداد غم انگيز و جانسوز عاشورا و شهادت حضرت حسين 7 و ياران فداكارش به خامه خويش آراسته است.

او در اين كتاب در انديشه نگرش تحليلى به اين رويداد شور انگيز و شعور آفرين و بر شمردن درس‌هايى چون:

[1]- نهج البلاغه، خ 175.

[2]- تاريخ طبرى، ج 7، ص 295.