و اين گونه بدون خوردن جو آن نيز، به دست مختار كشته شد.

3- «شمر» يا دوّمين مهره سپاه يزيد

او از سياهكارترين و تيره‌بخت‌ترين مهره‌هاى سپاه اموى بود. و بد زبانى، فرومايگى، وقاحت، سنگدلى، تعصّب كور و رذالت‌اش زبانزد همگان.

او پرونده ننگينى دارد ...

شركت در پرونده‌سازى بر ضدّ حجر شهيد، تحريك «عبيد» و «ابن سعد» و سپاه يزيد به كشتن حسين 7، ريختن خون هلال بن نافع، كوشش بى‌شرمانه در جدا ساختن عبّاس و برادران مادرى‌اش از حسين، تصميم به آتش زدن سراپرده بانوان حرم پيامبر، و جنايات هولناك ديگر.

او از كوفه گريخت و در بيابانها متوارى بود كه مختار گروهى را براى دستگيريش گسيل داشت.

آنان پس از پى‌جويى بسيار او را دستگير ساختند و نزد مختار آوردند و او دستور داد وى را به درون ديگى از روغن جوشان افكندند.

و بدين وسيله به ذرّه‌اى از كيفر شقاوت‌هايش رسيد.

4- سنان بن انس يا شيطان رجيم‌

اين عنصر پليد از كوفه به بصره گريخت و مختار دستور داد نخست خانه‌اش را ويران ساختند و آن گاه كسانى را از پى او گسيل داشت.

او با آگاهى از موضوع، به قادسيّه گريخت و در بيابانها و روستاها مخفى شد امّا مأموران مختار بر اثر پى‌جويى بسيار او را دستگير كردند و نزد امير آوردند.

او دستور داد نخست انگشتهاى او را بريدند، آن گاه دست و پاهايش را قطع كردند و پس از آن در ديگى از روغن جوشان افكنده شد.[1]

[1]- مثير الاحزان، ص 75.