برنخاسته بودند.

حضرت فرمود: «به فدك رفتم و خداوند آن را به من بخشيد».

منافقين به حضرت، كنايه و طعنه زدند.

رسول خدا- 6- فرمود: «اين هم كليدهاى آن». بعد سوار شدند و به مدينه برگشتند.

پيامبر اكرم- 6- نزد حضرت فاطمه- سلام اللَّه عليها- رفت و فرمود: دخترم! خدا فدك را به پدرت بخشيده و به او اختصاص داده است. و مسلمانان را در آن سهمى نيست. هر چه مى‌خواهى در باره آن انجام بده. چون من به مادرت خديجه، مهرش را مقروض بودم. فدك را عوض مهر مادرت به تو مى‌دهم. از آن تو و فرزندانت باشد. بعد پوستى را خواست و خطاب به على- 7- فرمود: «بنويس: رسول خدا- 6- فدك را به دخترش فاطمه بخشيد».

على- 7-، غلام پيامبر و ام ايمن شاهد اين جريان بودند. و پيامبر اكرم در مورد ام ايمن فرمود: «ام ايمن اهل بهشت است». اهل فدك آمدند و با حضرت بر بيست و چهار هزار دينار در سال، صلح كردند[1].

تحقيق قريش در مورد نبوّت حضرت محمّد 6 از يهوديان يثرب‌

(1) 139- قريش، نضر بن حرث و عقبة ابن ابى معيط را به سوى يهوديان يثرب فرستادند تا در مورد پيامبر از آنها سؤال كنند.

وقتى به يثرب رسيدند، در باره رسول خدا- 6- از آنها سؤال كردند. و يهوديان پرسيدند: پيروان او چه كسانى هستند؟

جواب دادند: «از طبقات پايين جامعه» يكى از علماى آنها با صداى بلند گفت: اين همان پيامبرى است كه صفاتش را در تورات ديده‌ام و باز هم آنجا

[1] بحار: 17/ 378، حديث 46.