اعتراف اهل تسنن به ظهور امام زمان (عج)

(1) 55- از عجائب اينكه مخالفين ما از پيامبر روايت مى‌كنند كه در باره عمّار خبر داد كه «گروه ظالمى او را مى‌كشند».

و در باره امير المؤمنين- 7- فرمود: «محاسنش از خون سرش رنگين مى‌شود».

و در مورد امام حسين- 7- فرمود: «با شمشير شهيد مى‌شود».

و در باره امام حسن- 7- فرمود: «به وسيله زهر به شهادت مى‌رسد».

ولى آنچه را كه در باره قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- و وقوع غيبت او با تعيين و تصريح نام او و نسبش خبر داده است را تصديق نمى‌كنند! در حالى كه پيامبر- 6- در تمام اينها (گفتار و كردار) راستگو بوده است.

و از آن عجيب‌تر و شگفت‌آورتر اينكه: مخالفين ما نقل كرده‌اند: عيسى بن مريم از زمين كربلا گذشت (عبور مى‌كرد) ديد در آنجا چند آهو گرد آمده‌اند و آهوها نزد عيسى بن مريم آمدند و شروع به گريستن كردند، عيسى و حواريون هم نشستند، سپس عيسى نيز گريست و حواريون نمى‌دانستند چرا او نشست و براى چه گريه كرد، پس سؤال كردند يا روح اللَّه! چرا گريه مى‌كنيد؟

فرمود: آيا مى‌دانيد اين چه زمينى است؟

گفتند: نه.

فرمود: اين زمينى است كه در آن نور ديده «احمد مرسل» و جگر گوشه «فاطمه زهرا، بتول اطهر» كه شبيه مادر من است، كشته مى‌شود و در همين جا مدفون مى‌گردد، خاك اين بيابان از مشك خوشبوتر است؛ زيرا تربت آن در تابناك شهيد است و تربت انبيا و اولاد انبيا نيز چنين هستند.

اين آهوان با من تكلم نمودند و گفتند كه ما به شوق تربت آن نازدانه با بركت در اين بيابان چرا مى‌كنيم. سپس عيسى- 7- دست به سرگين‌هاى آهوان زد و آن را بوييد و عرض كرد: پروردگارا! اينها را آنقدر باقى بگذار تا اينكه پدر اين‌