شدم و به سوى آن اطاقى كه آن زن توصيف كرده بود رفتم و در حالى كه بين دو قبر قرار داشتم و ناله كرده و مى‌گريستم، ناگهان صدايى شنيدم كه مى‌گفت: اى محمّد! از خدا بترس و از هر چه بر عهده‌ات هست توبه كن كه تو امر بزرگى را به گردن گرفته‌اى‌[1].

حرمت اكل مال حرام‌

(1) 33- از ابن بابويه روايت شده كه نقل كرده است: ابو جعفر محمّد بن محمّد خزاعى از ابو على بن حسين ابو الحسين اسدى از پدرش (رضي الله عنه) كه گفت: بدون آنكه من سؤالى كرده باشم، ابتدائا از شيخ ابو جعفر محمّد بن عثمان عمرى (نائب دوّم حضرت مهدى- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف-) توقيعى به اين شرح به دستم رسيد:

« [بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌] لعنت خدا و ملائكه و مردم تماما بر كسى كه درهمى از مال ما را حلال بداند».

اسدى مى‌گويد: به ذهنم رسيد كه اين مطلب براى كسى است كه حلال بداند حرامى را، پس چه مزيّتى در اين براى حجّت از غير حجّت است؟

اسدى ادامه مى‌دهد: قسم به آن كسى كه محمّد را به حق بشارت دهنده قرار داد، بعد از آن در توقيع نگريستم و ديدم كه به آنچه در ذهنم گذشته تغيير يافته است: « [بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌] لعنت خدا و ملائكه و مردم تماما بر كسى باد كه درهمى از مال ما را به طور حرام بخورد».

خزاعى مى‌گويد: اسدى اين توقيع را نزد ما آورد و ما آن را ديديم و خوانديم‌[2].

لزوم ختنه نمودن كودكان‌

(2) 34- از ابو الحسين اسدى در باره آنچه بر ابو جعفر عمرى در باره مسائلش‌

[1] بحار: 51/ 326، حديث 47.

[2] بحار: 53/ 183، حديث 12. و 96/ 185، حديث 3. احتجاج طبرسى: 2/ 300.