اخلاقيات او خارق العاده بود.

(1)

معجزات اخلاقى امام حسن و امام حسين (ع)

(2) پس رفتار و اخلاق پسنديده و علم و كمالشان از زمان كودكى مشهورتر از اينست كه چيزى در اينجا گفته شود. و براى آنان اين فضيلت و كرامت كافيست كه هنگام آخرين بيمارى پيامبر اكرم كه منجر به فوتش گرديد، فاطمه- سلام اللَّه عليها- آن دو را در كودكى نزد رسول خدا- 6- آورد و عرض كرد:

پدر جان! اين دو پسران تو هستند چيزى به عنوان ارث به آنان عطا فرما.

رسول خدا فرمود: براى «حسن» هيبت و شكوه و آقايى خودم را و براى حسين سخاوت و شجاعتم را به ارث مى‌گذارم‌[1] و پر واضح است كه بيشتر اوصاف و شمائل رسول خدا- 6- در اين فرمايش حضرت، جمع شده است.

امام حسن- 7- از سر تا سينه و امام حسين- 7- از سينه تا قدمهاى مباركش به پيامبر- 6- شباهت داشتند. و عكس اين نيز روايت شده است.

و از برهان و دليل كمالشان و حجتى كه خداوند متعال فقط به آنان اختصاص داده «مباهله» پيامبر با آن دو مى‌باشد كه ظاهرا اين امر در مورد هيچ كودكى صورت نگرفته است.

سوره «هل اتى» در قرآن كريم بخاطر عمل و ايثار اين دو كودكى كه موجب اجر و ثواب بهشت شد، نازل گرديده است كه براى هيچ كودكى غير از اين دو نازل نشده است. و اين آيه شريفه شامل حال آنان و پدر و مادرشان مى‌شود كه: «ما اطعام مى‌دهيم شما را بخاطر خداوند و هيچ پاداش و سپاسى از شما نمى‌خواهيم‌[2] كه اين معنا از سخنشان و ضمير آنان كه دلالت دارد بر اينكه اين دو نشانه‌اى درخشان و حجّت بزرگى بر مردم هستند، فهميده مى‌شود، همان طور كه از سخن گفتن‌

[1] ارشاد مفيد: ص 206. بحار: 43/ 263، حديث 10.

[2] سوره دهر( انسان)، آيه 9.