نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 546
ده گروه به او موكّل هستند و تا روز قيامت عذاب مىشود.
پرسيدم: او چه كسى است؟ فرمود: او «قابيل» است[1].
سنّت حضرت موسى (ع) در
ميان اهل بيت (ع)
(1) 64- سليمان بن خالد
روايت مىكند: ابو عبد اللَّه بلخى در سفرى با امام صادق- 7- بود. در
راه مردم تشنه شدند، حضرت به بلخى گفت: بنگر و ببين آيا چاهى مىبينى؟ چاهى ديد كه
هيچ آبى در آن نبود. امام صادق- 7- بر لبه چاه رفت و گفت: اى چاه! از
آنچه خدا در تو قرار داده ما را سيراب كن. پس آب شيرين از آن جوشيد و همه
آشاميدند.
بلخى گويد: مانند سنّت
موسى در ميان شما جارى است؟ امام فرمود: آرى، الحمد للَّه[2].
فرود فرشتگان هنگام
وفات ائمه (ع)
(2) 65- عبد الرحمن بن
كثير روايت مىكند كه: حضرت ابو الحسن امام رضا- 7- فرمود: وقتى كه
پيامبر اكرم- 6- قبض روح شد، جبرئيل با فرشتگانى كه در شب
قدر هبوط مىكردند، پايين آمد. على- 7- چشمان خود را باز كرد و آنان را
ديد كه از انتهاى آسمانها تا زمين كشيده شدهاند.
آنگاه پيامبر را با كمك
على- 7- غسل دادند و بر آن حضرت نماز خواندند و براى او قبرى حفر
نمودند و كسى غير از آنان براى حضرت قبرى نكند.
و هنگامى كه پيامبر در
قبرش گذاشته شد، سخن گفت و گوش على- 7- باز شد و شنيد كه پيامبر، على-
7- را به آنان سفارش مىكرد و از ملائكه شنيد كه مىگفتند: به او هر چه
كنند به او نمىرسند و او بعد از تو رفيق ماست. تا اينكه امير مؤمنان- 7- از دنيا رفت و امام حسن مانند آنچه را كه