سخن گفتن امام صادق (ع) به زبان تركى‌

(1) 45- ابن فرقد مى‌گويد: نزد امام صادق- 7- بودم كه غلام عجمى نامه‌اى آورد و مى‌خواست عربى سخن بگويد اما نمى‌توانست و هذيان مى‌گفت به حدى كه گمان كردم امام او را طرد كند.

ولى حضرت فرمود: چون نمى‌توانى به زبان عربى سخن بگويى پس به هر زبانى غير از عربى كه خوب مسلط هستى با آن زبان سخن بگو؛ چون كه من به هر زبانى كه سخن بگويى آن را مى‌فهمم. غلام، تركى سخن گفت و حضرت به همان زبان پاسخ او را داد و غلام با شگفتى رفت‌[1].

ايام روزه‌هاى مستحب‌

(2) 46- اسحاق بن عبد اللَّه علوى عريضى مى‌گويد: پدرم و عموهايم در چهار روزى كه طول سال مستحب است روزه گرفته شود اختلاف كردند براى روشن گشتن مسأله سوار شدند و نزد امام على النقى- 7- كه قبل از رفتن به «سامرّا» در آبادى «صريا» بود، رفتند.

امام- 7- به آنان فرمود: آمديد تا از روزهايى كه مستحب است در طول سال روزه گرفته شود بپرسيد؟ گفتند: آرى براى همين آمديم.

پس فرمود: روز هفدهم ماه ربيع الاوّل كه روز ولادت رسول خدا- 6- است و روز بيست و هفتم رجب كه روز بعثت پيامبر است و روز بيست و پنجم ذى قعده روزى است كه زمين از زير كعبه كشيده شد. و روز هجدهم ذيحجه كه روز غدير است‌[2].

حكايت مسمع بن عبد الملك با امام صادق (ع)

(3) 47- ابو سيّار مسمع بن عبد الملك از امام صادق- 7- روايت مى‌كند

[1] بحار الأنوار: 47/ 119، حديث 163.

[2] وسائل الشيعه: 7/ 335، حديث 3.