(1)

دلايل و براهين امام محمّد باقر (ع)

ثمر دادن درخت خشكيده‌

(2) 1- امام صادق- 7- مى‌فرمايد: ابو جعفر امام باقر- 7- به وادى اى رفت و در آنجا خيمه‌اش را بر پا نمود. سپس از خيمه خارج شد وزير درخت خرماى خشكى رفت و حمد و ثناى خدا را به جا آورد و طورى سخن گفت كه من مثل آن را نشنيده بودم. سپس فرمود: اى درخت خرما! از آنچه كه خدا در تو قرار داده است به ما بخوران. پس از آن، از درخت، خرماى سرخ و زردى افتاد. پس حضرت از آن خورد و ابو اميه انصارى نيز با آن حضرت بود.

حضرت فرمود: اى ابو اميه! اين آيت ما مانند آيت حضرت مريم است؛ وقتى كه درخت را حركت داد و خرماى تازه براى او ريخت‌[1].

ملاقات عبد اللَّه بن عطا با امام باقر (ع)

(3) 2- عبد اللَّه بن عطا مى‌گويد: در مكه بودم كه مشتاق ديدار ابو جعفر- 7- شدم. به مدينه رفتم و غرض من ديدار او بود. و آن شب باران و سرماى شديدى مرا گرفت. نصف شب به در خانه‌اش رفتم و با خود گفتم: اكنون درب را

[1] بحار الانوار: 46/ 236، حديث 10.