غائب شد[1].

امام باقر (ع) و كلام سريانى‌

(1) 17- روايت شده است كه عده‌اى از اصحاب، اجازه خواستند تا خدمت امام- 7- شرفياب گردند. وقتى وارد دهليز شدند، متوجه گرديدند كه كسى با صداى خوش و به زبان سريانى مى‌خواند و مى‌گريد، تا اينكه آنها را نيز گرياند ولى نفهميدند چه مى‌گويد: خيال كردند كه يك نفر از اهل كتاب است كه مى‌خواند.

وقتى كه صدا قطع شد اينها وارد شدند اما كسى را نزد امام- 7- نديدند. پرسيدند يا ابن رسول اللَّه! ما صداى زيبايى شنيديم كه به زبان سريانى مى‌خواند.

حضرت فرمود: خودم بودم كه مناجات الياس پيامبر را به ياد آوردم و آن را خواندم و گريستم‌[2].

امام باقر (ع) و خريدن كنيز

(2) 18- از عيسى بن عبد الرحمن، از پدرش، روايت كرده است كه ابن عكاشه أسدى بر امام باقر- 7- وارد شد و امام صادق- 7- نيز حضور داشت، مقدارى انگور آورد و حضرت فرمود: بعضى از مردم انگور را دانه دانه مى‌خورند. و برخى هم به گمان اينكه سير نخواهند شد، سه تا و چهارتا مى‌خورند، ولى شما دوتا- دوتا بخوريد كه بهتر است.

عكاشه به حضرت باقر گفت: چرا براى ابا عبد اللَّه (امام صادق- 7-) زن نمى‌گيرى در حالى كه جوان است و وقت ازدواجش رسيده است. و در مقابل حضرت، كيسه زر مهرشده‌اى قرار داشت.

حضرت فرمود: به زودى برده فروشى از بربر مى‌آيد و در منزل ميمون فرود

[1] بحار: 46/ 252، حديث 48.

[2] بحار: 26/ 181، حديث 4.