پيامبر احترام زيادى كرد و روغندانى را بيرون آورد كه چيزى خدمت پيامبر آورد؛ ولى چيزى در آن نيافت. حضرت آن را گرفت و حركت داد و آن ظرف پر از روغن خالص شد. در حالى كه قبل از آن هر چه جستجو كردند چيزى در آن نيافتند. همه از آن خوردند و سير شدند و مقدارى از آن ماند. اين خانواده هميشه به آن افتخار مى‌كردند[1].

درخت خاردار

(1) 8- روزى پيامبر اكرم گذرش از كنار درخت خاردارى افتاد كه شاخه‌هاى محكمى داشت. حضرت آن درخت را صدا كرد؛ ناگهان درخت زمين را مى‌شكافت و به طرف پيامبر- 6- مى‌آمد تا اينكه پيامبر به او فرمود:

برگردد! و او برگشت‌[2]. پس چه نشانه‌اى بهتر و آشكارتر از اينكه جمادات، به خاطر اطاعت امر او، بيايند و برگردند.

سدرة النبىّ 6

(2) 9- در جنگ طائف در يك منطقه، درختان زيادى وجود داشت. پيامبر- 6- تازه از خواب بيدار شده بود و در ميان آن درختان عبور مى‌كرد. درخت سدرى مقابل حضرت ظاهر شد كه دو پاره شد و پيامبر از وسط آن گذشت. آن درخت در همان حال بود و مردم برايش احترام قائل بودند. و آن درخت به «سدرة النبىّ» مشهور شده بود[3].

وقتى كه عربها دنبال چراگاه مى‌رفتند، از آن به قدر امكان كمك مى‌گرفتند و بر شتران و گوسفندان خود مى‌آويختند. و درختان آنجا را مى‌كندند ولى به آن درخت سدر، كارى نداشتند، به خاطر اينكه شأن او را مى‌شناختند و به آن احترام‌

[1] بحار: 18/ 26، حديث 6.

[2] بحار: 17/ 374، حديث 31.

[3] بحار: 17/ 375، حديث 32.