باب ششم در حقوق مؤمن بر خدا عز و جل و آنچه برايش ضامن شده‌

1- در خصال (ج 2: 99) بسندش از امام باقر 7 كه مؤمن را بر خدا بيست خصلت باشد كه آنها را بپردازد باو، بر خدا حق دارد كه او را نتابد و گمراه نكند، بر خداست برايش كه او را لخت و گرسنه نگذارد، بر خداست برايش كه او را دشمن شاد نكند، بر خداست برايش كه پرده او را ندرد، بر خداست برايش كه او را واننهد و او را عزيز دارد، بر خداست برايش كه او را بغرق و سوختن نميراند، بر خداست برايش كه روى چيزى نيفتد و چيزى روى او نيفتد، بر خدا است كه او را از نيرنگ مكاران نگهدارد، بر خداست كه او را از يورش زور گويان پناه دهد، بر خداست او را در اين جهان و ديگر سراى همراه ما سازد، بر خداست كه باو دردى ندهد كه زشتش كند، بر خداست كه او را از پيسى و خوره پناه دهد، بر خدا است كه او را بر گناه كبيره نميراند، بر خدا است كه گناهش را فراموش نكند تا توبه كند، بر خدا است كه دانش و شناخت خود را با دليل از او باز نپوشد، بر خدا است كه باطل در دلش رخنه نكند، بر خدا است كه روز رستاخيز او را محشور كند با نورش كه جلو او ميشتابد، بر خدا است كه او را بهر خيرى توفيق دهد، بر خدا است كه‌