باب چهاردهم در حال مؤمن در هنگام مرگ‌

قال النبى 6‌: انّ المؤمن اذا حضره الموت جاءت اليه ملائكة الرّحمن بجريدة بيضاء فيقولون لنفسه اخرجى راضية مرضية الى روح و ريحان و ربّ غير غضبان فتخرج كالطّيب من المسك حتى يتناولها بعض من بعض فينتهى بها الى باب السّماء فيقول سكّانها و ما اطيب رائحة هذه النفس و كلّما صعدوا بها من سماء الى سماء قال اهلها مثل ذلك حتى يؤتى بها الى الجنة مع ارواح المؤمنين فتستريح من غم الدنيا و امّا الكافر فتأتيه ملائكة العذاب فيقولون لنفسه اخرجى كارهة مكروهة الى عذاب اللَّه و نكاله و ربّ عليك غضبان.

پيغمبر- 6- فرمود: به درستى كه وقتى مرگ مؤمن مى‌رسد ملائكه رحمت الهى با جرائد سفيد به سوى او مى‌آيند و به نفس مى‌گويند خارج شو برو در حالى كه از خدا راضى هستى و خدا هم از تو راضى است به سوى آسايش دائمى و زندگى طيّب و طاهر و خدايى كه بر تو غضبناك نيست پس خارج مى‌شود مانند بوى خوش كه از مشك خارج مى‌گردد و آن را دست به دست‌