سنتى از خدا، سنتى از پيامبر و سنتى از امام. در كافى از امام رضا
7 نقل است:
[روش پروردگار رازدارى است]
مؤمن، مؤمن حقيقى نباشد مگر آنگاه كه سه خصلت و روش در او بوده باشد؛
روشى از پروردگارش و روشى از پيامبرش و روشى از امامش. اما روش پروردگارش نگهدارى
راز خود است، خداى متعال فرمايد: عالِمُ الْغَيْبِ فَلا
يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ[1]. و اما روش پيغمبرش خوشرفتارى با مردم است، زيرا خداى متعال پيامبرش
صلّى اللّه عليه و اله و سلّم را به خوشرفتارى با مردم دستور داده و فرموده است: خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ.[2]
اما روش امامش، صبر كردن در زمان تنگدستى و پريشانحالى است.
[1] - جن/ 26 و 27؛ او داناى غيب عالم است و هيچكس به
عالم غيب او آگاه نيست مگر آنكس كه از رسولان خود برگزيده است.
[2] - اعراف/ 199:[ اى رسول ما] طريقه عفو و بخشش
پيشگير و به نيكوكارى امر كن ...