گفتار ايشان است كه:

اين دين محكم و استوار است پس با نرمى در آن وارد شويد، و طاعت خداوند بر بندگان خدا تحميل نكنيد.

و نيز براى آن است كه از اين طريق نفس را فريفته و مجذوب طاعت خداوند گرداند. اما عمل امير المؤمنين 7 وجهش روشن است، زيرا از باب مخالفت با نفس است كه كليد همه بركتها است. هردو شيوه رفتار در مقام ارشاد و هدايت مردم است وگرنه، خرد خردمندان و انديشه انديشمندان از درك درجات امامان ناتوان است، و ايشان به مقامات خويش آگاهترند.

[تأمل در نيّت و تلاش در خالص كردن آن‌]

همچنين بايد در كار خويش دقت و انديشه كنى تا آن را بتوانى بر وجه مطلوب انجام دهى، و معلوم شود كه برخاسته از نيتى پاك و خالص مى‌باشد. اين امر غالبا نياز به فرصت دارد؛ ولى در عين حال بايد توجه داشت هر كار [خيرى‌] كه به تأخير افتد شيطان را در آن نظر باشد و در تأخير، آفات [فراوانى‌] است و خوف از كف دادن آن كار خير مى‌رود.

پس اگر با دو امر معارض مواجه گشتى، چون در تأخير خوف آن است كه آن كار را از كف دهى، و در شتاب و عجله خوف آن است كه شيطان با فريب خويش، كارى را كه در واقع انگيزه نفسانى و شيطانى دارد، به صورت طاعت نشان دهد، راه نجات از اين‌