سده‌هاى سيزدهم يا چهاردهم هجرى قمرى.

9. نسخه كتابخانه آستان قدس رضوى، استنساخ به سال 1245 ق.

10. نسخه كتابخانه آستان قدس رضوى، استنساخ به قلم محمد حسن فرزند ملا نجفعلى قزوينى به سال 1267 ق.

11. نسخه كتابخانه آستان قدس رضوى، بدون تاريخ كتابت، و در سال 1145 ق. به نادر شاه افشار وقف شده است.

12. نسخه كتابخانه آيت اللّه العظمى مرعشى كه داراى تاريخ سال تملك 1277 ق. است به دست ميرداماد.

13. نسخه كتابخانه ملى ايران، داراى سال كتابت 1422 ق.

14. نسخه كتابخانه ملك به شماره ثبت 977.

15. نسخه كتابخانه ملك به شماره ثبت 4335.

روش تصحيح‌

براى تصحيح كتاب پس از استنساخ نسخه اصل، تمامى آن با نسخه كتابخانه مرعشى مقابله شده و در موارد ناخوانا، آسيب‌ديده و يا ابهام‌آميز كه از عدم تقيّد به نقطه‌گذارى در نسخه اساس نيز ناشى مى‌شده از نسخه خطى مجلس و نسخه چاپ سنگى استفاده شده است. به‌ويژه افتادگى در نسخه اصل بعد از برگ 181 بهره‌بردارى از دو نسخه اخير را الزام‌آور كرده بود. در پانوشتها جز ذكر اصلاح و تكميل و يا اختلاف نسخه‌ها، به اصلاحات و تغييرات صورت داده در متن نيز اشاره شده است. اين اصلاحات و تغييرات در حدّ زدودن اغلاط املائى و يا ايجاد يكنواختى در نوشتار بوده است؛ نوشتن كلمه صحيح «غياث» به جاى «قياس» و حذف همزه ممدود و تبديل چنانچه به چنانكه، كه نثر كتاب سرشار از آنهاست، از اين قبيل بوده و مصحّح متعرّض محدوده‌اى فراتر از اين نگشته و به خاطر همين فراوانى، در پانوشتها فقط به ذكر اهمّ آن اصلاحات و تغييرات و يا نمونه‌هاى آنها اكتفا شده است. علاوه بر اين، حدّ المقدور به آوردن مترادف واژه‌هاى دشوار و يا منابع مورد استفاده نويسنده و يا توضيح نام اماكن جغرافيايى،