رسول صلّى اللّه عليه و اله بر آن مداومت نموده‌اند.

قسم چهارم: مستحبّات و تطوّعات‌[1] و نوافل است، و مراد به اين الفاظ همه يك معنى است. يعنى، فعلى [25 ب‌] كه بر كردن آن ثوابى مترتّب مى‌شود و بر ترك آن عقابى نيست و چنان نبوده كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه و اله هميشه بر آن فعل مداومت مى‌نموده باشد.

و بعد از مراعات اصل ايمان در نجات و رستگارى، هيچ فعل مثل فرايض دخل ندارد. پس، بعد از تحصيل ايمان متوجّه مراعات فرايض چون نماز و زكات و روزه و امثال آن بايد باشد، و لهذا در احاديث مذكور است كه اين فرايض دعايم اسلامند- يعنى، ستونهاى اسلام- و مقرون به ولايت اهل بيت مذكور شده، و در بعضى روايات مقرون به شهادتين مذكور شده و بعضى از علما اينها را داخل ايمان مى‌دانند.

روايت كرده ابو حمزه از حضرت امام محمّد باقر 7 كه آن حضرت فرمود كه، «بنا شده اسلام بر پنج چيز: نماز و زكات و روزه و حجّ و ولايت». يعنى، محبّت اهل البيت عليهم السّلام.

و عجلان ابى صالح گويد: «گفتم به حضرت ابى عبد اللّه الصادق 7 كه، مرا واقف سازيد[2] بر حدود ايمان». فرمود كه، «شهادت ان لا اله الّا اللّه و انّ محمدا رسول اللّه، و اقرار به جميع آنچه آمده است از جانب خداى عز و جلّ و پنج نماز و اداى زكات و روزه ماه رمضان و حجّ خانه و دوستى دوستان ما و دشمنى دشمنان ما و دخول با صادقان، يعنى با اهل بيت رسول صلّى اللّه عليه و اله كه صادقانند موافق بودن و از ايشان دين خود فراگرفتن، و تأكيد و مبالغه در باب نماز بسيار است».

معاوية بن وهب گويد: «از حضرت صادق 7 پرسيدم از افضل آنچه تقرّب جويند به آن بندگان به پروردگار خود و دوست‌ترين آنها به خداى عز و جلّ» حضرت فرمود كه، «نمى‌دانم چيزى بعد از شناخت خداى افضل از اين نماز. آيا نمى‌بينى كه بنده صالح عيسى بن مريم صلّى اللّه عليه و اله فرمود كه، وصيّت كرد مرا خداى عز و جلّ به نماز و زكات، مادام كه زنده باشم». و حضرت رسول صلّى اللّه عليه و اله فرموده كه، «مثل نماز مثل ستون خيمه است. هرگاه ستون‌

[1] - مصطلحى است فقهى به مفهوم مستحبّى به‌جا آوردن، كارى به قصد عبادت انجام دادن.

[2] - در اصل بدون نقطه آمده و در نسخه مر« سازند» ضبط شده است.