\*\*\*

ولايت ولىّ خدا مقامى است رفيع كه انديشه را بدان راه نيست‌

بنابراين، تنها نبايد از مقام ولايت توقّع انجام بعضى از كرامات نادره، و برخى از معجزات قاهره را داشت. چشم بگشا به آسمان و زمين و ستارگان و افلاك و شجر و حجر و مدر، انسان و حيوان و نبات و جماد، فرشته و ديو و پرى؛ هر چه مى‌بينى و مى‌شنوى، همه از ولايت و از آثار ولايت و از شؤون ولايت است. چشم بگشا به جنين در شكم مادر و رشد و عقل و كمال وى، چشم بگشا به حركت خورشيد و زمين و ماه و سائر سيّارات و ثوابت و كهكشان و كهكشانها، همه و همه با اين نظم بديع و شگفت انگيز؛ اينها همه از ولايت و خواصّ آنست. چشم بگشا به خودت، به ابتدايت و انتهايت و سِيْرت، و ظاهرت و باطنت، و خواب و بيداريت، و سكون و حركتت، و علم و قدرت و حياتت، همه از لوازم و خصائص ولايت است.

بنابراين اگر ما ولايت را فقط در شبكه شقّ القمر، يا تسبيح حَصَى، يا ناله ستون حَنّانه، يا مرده زنده كردن أمير المؤمنين 7 و يا سائر معجزاتى كه از امامان معصومين صلواتُ الله و سلامُه عليهم أجمعين نقل شده است‌

______________________________ [1] «كلّيّات سعدى» طبع محمّد على فروغى، بوستان، باب چهارم در تواضع، منتخبى از ص 122 تا ص 124