ب) حضرت داوود 7 را زره‌سازى آموخت: «علمنّاه صنعة لبوس‌لكم»[1]

ج) حضرت عيسى 7 را حكمت آموخت: «يعلمه‌الكتاب‌و الحكمة»[2]

د) حضرت خضر را علم ومعرفت آموخت: «وعلمنّاه من لّدنّا علماً»[3]

ه) پيامبر اكرم 6 را اسرار نظام جهان آموخت: «علّمك مالم‌تكن تعلم»[4]

و) عالميان را بيان بيآموخت: «خلق الانسان علمّه البيان»[5]

علم وسيله است نه هدف‌

در قرآن، علم هدف شمرده نشده است بلكه وسيله‌اى است براى رشد و هدايت و رسيدن به مقصد. در مورد حضرت موسى 7 و خضر قرآن چنين بيان مى‌كند: «قال له موسى هل اتّبعك على ان تعلّمن مما علّمت رشداً»[6] آيا من اجازه دارم از تو پيروى كنم تا از آنچه به تو تعليم داده شده و مايه رشد وصلاح من است به من بياموزى؟ از تعبير رشداً چنين استفاده مى‌شود كه علم هدف نيست بلكه براى راه يافتن به مقصود و رسيدن به خير و صلاح مى‌باشد. چنين علمى ارزشمند است و بايد از استاد آموخت.

فضيلت علم در احاديث‌

1. فضيلت و برترى علم: قال على 7‌ «لاكنز انفع من العلم»[7] هيچ گنجى سودمند تر از علم نيست. قال رسول‌اللَّه 6: «سارعوا فى طلب العلم فالحديث من صادق خير من الدنيا و ما عليها من ذهب و فضّة»[8] در طلب علم شتاب كنيد خبرى از يك راستگو (شنيدن) بهتر است از دنيا و آنچه طلا و نقره در آن است.

[1] - انبياء، 80

[2] - آل‌عمران، 48

[3] - كهف، 65

[4] - نساء، 113

[5] - الرّحمن، 4؛ كشف الاسرار، ج 9، ص 419

[6] - كهف، 66

[7] - كافى، ج 8، ص 19

[8] - كنز العمال، ج 10، ص 154